بسم رب الشهدا ء موقع شهادت  خواهرش مهدیه خواب دیده بود که یک گل  سرخی روبروی خانه اش است و یک کبوتر بالای گل سرخ  است و قطره قطره  خون روی گل سرخ می چکد. سه روز از شهادت شهید می گذ شت نمی دانستم  در خواب دیدم توی جبهه جلو می رود رسید ن به یک قبری که شیشه ای است و من و دخترم وارد قبر شدیم که در بسته شد و گفتند این قبر امام  حسین (ع) و علی اکبر است من می رفتم و عراقیها می آمدند و ما پشت  قفسه قایم می شدیم تا انها  می رفتند ما یکماه در حرم هستیم نه تشنگی بو د و نه گرسنگی .خو ب ز یار ت کرد یم. (آخر ین کلا م و آخرین لبخند )آن ر و ز اکبر  از جبهه آمد ر وز اربعین حسینی بو د و من در خانه نشسته بو دم و به دلیل دا شتن بچه کو چک نتوا نستم بر و م مسجد و در مراسم روضه خوا نی و عزا داری شر کت  کنم و درخانه دا شتم مرا سم رو ضه را گو ش میکر د م و گریه میکر د م و قتی اکبر آمد خانه گفت :چرا نر فتی ر و ضه؟گفتم بچه اذ یت می کرد و من نتوا نستم برو م و او گفت :من بچه را نگه می دار م و تو بر و ر و ضه و قتی من ظهر از ر وضه آمد م د یدم نهار در ست کر ده و چایی را د م کرده و تمام کار های خانه را انجا م داده علا و ه براین یکی از بچه ها را مو ا ظب کرده بو د .و ر وز چهل و هشتم بو د که خدا حا فظی کر د که برود جبهه .بر گشتم صدا یش کرد م و دوباره  بو سیدمش او خند ید و گفت  :مادر امر وز تما م صو رت من را از بو سه شستی واین آخرین حرف و آن خنده اش همیشه جلوی چشمم است. از جبهه آمده بو د د و ،سه ر و زی می گذشت یک ر وز د ید م  در حیا ط نشسته وازشد ت درد دار د گر یه می کند به او گفتم چرا گر یه می کنی ؟پوتین ها یش را بیر و ن آو رد و جو را ب ها یش را نیز بیر و ن آو رد د ید م  پا ها یش به شد ت تا ول زده و زخم شده .گفتم :چرا چیزی گفتی ؟گفت می خوا ستم شماناراحت نشو ید و د یگر تحمل درد را ندا شت که به من نشا ن داد .مقداری حنا  در ست کرد م و روی زخم ها یش گذا شتم تا کمی بهتر شد و گفتم :چرا پا ها یت این جو ر  زخم شده او گفت :کفش ها ی مخصو ص غوا صی را که می پو شید م پاها یم را اذ یت می کند و زخم می شو د و تاو ل می زند و لی چاره ای نداریم  و با ید تحمل کنیم. (لباس گلدار )یک شب در خوا ب د ید م  که اکبر آمد خانه درحالی که لباس قهو ه ای با گل های سر خ پو شیده بو د و من گفتم :من از این لباس تو خو شم نمی آید چراچنین لبا سی پوشیده ای ؟و او گفت :ازاین  پار چه  برای تو هم آو رده ام که برای خود ت لباس بد و زی و یک پارچه شبیه همان پارچه پیرا هنی  که خود ش پو شیده بو د از ر وی دو شش بردا شته و به من داد و رفت. (او درکربلا بو د )و قتی دا شتم می رفتم سفر کربلا در اتو بو س خوا بم بر د اکبر را جلوی ر و یم د ید م که صدا یم کرد و گفت :مادر من کربلا هستم و من هم گفتم  من هم دا رم  می آیم کربلا که نا گهان از خواب پریدم. (گلدا ن گل )ر وز هفتم شهادت اکبر بو د  که یک گلدا ن گل روی قبر بو د که با د زد گلدا ن افتاد و شکست و گل هم افتاد ر وی زمین .با خود م حر ف می زد م و به اکبرگفتم گلدا نت شکست وگل هم افتاد ز مین  که شب خوا ب دید م آمد خانه و یک د سته گل شبیه هما ن گلی که روی قبرش  بود حتی بزر گتر و زیبا تر به دستش  بو د و گفت :مادر بخاطر گل نا را حت نبا ش گل اینجا پیش