حسین عا شق جبهه و جنگ بو د و د لش می خواست به جبهه برود.بی تاب و بی قرار رفت نزد آقای شجا عی که مسئو ل بسیج پا بدا نا بودند.آقای شجاعی نگاهی به شناسنامه حسین انداخت و گفت :حسین جا ن در سته توعا شق جبهه ای و لی سن تو کمتراز ان است که بتوا نی بروی جبهه .د نیا در پیش چشم حسین سیاه شد شا ید اگربدترین خبر دنیا را به او می دادند اینچنین نارا حت و غمگین نمی شد .حسین عاشق به خانه برگشت وشب و ر وز را می شمر د تا سنش بالاتر برو د وبتوا ند بر و دجبهه .و لی فایده نداشت ر وزها وشب ها به کندی می گذ شت و حسین د یگرنمی توا نست تحمل کند تا به سن قا نو نی برسد .با خود فکر کرد شناسنامه اش رابردا شت وتار یخ تو لد ش را با تیغ تراشید آنگاه جو هررا برداشت و تاریخ تو لد ش را به سن قانونی جبهه نو شت وبعد رفت پهلوی آقای شجا عی وگفت :فکر نمی کنم دیگر مشکلی برای جبهه رفتن با شد .آقای شجا عی به پدرحسین خبرداد که حسین برای رفتن به جبهه به شناسنامه اش دست بر د و تاریخ تولد ش را عو ض کرده پدرش گفت اگرعا شق است و اگر قابل برو د وحسین با خو شحالی رضایت نامه را از دست پدر گرفت .و دست پدررا بوسید و با خو شحالی عازم جبهه شد .