صبحانه عشق

منم یک مرد پاک روستایی

فقط با عشق دارم آشنایی

 

بود صبحانه ی من جرعه ی عشق

مرا مهر و محبت، ناشتایی

 

زلالم همچو آب چشمه ساران

بود در سینه ام مهر خدایی

 

مرا زنگ سحر بیدارباش است

نمی خواند به گوشم، لایی، لایی

 

اگربا لاله وگل همنشینم

منم با لاله وگل همنوایی

 

چو می فهم زبان سبزگل را

بودبین من وگل راز هایی

 

نمی آیدکنارمحض گلدان

بجزازگل به گوش من صدایی

 

چه هستم؟پاکی یک قطره ی آب

به دریا متصل، تا نا کجایی

 

زلال رویش میخک به گلدان

زبان قمری عاشق به نایی

 

نیاز پاک احساس کبوتر

همه اینهاست دل را مقتدایی

 

منم همراز صلح چشمه وکوه

منم یک مردپاک روستایی

ناظمی معزآبادی«اصغر»