با حسادت کودکان چه کنیم؟

حسادت نوعی پاسخ و احساس عاطفی است و زمانی پیش می آید که انسان شاهد پیشرفت و موفقیت بیش از اندازه دیگران باشد به طوری که خود نمی تواند به آن دست یابد .

حسادت از احساس حقارت به وجود می آید.درجات این احساس در افرادمختلف متفاوت است. اگراین احساس در کسی شدت یابد به حسادت تبدیل می شود. حسادت اغلب خود را به صورت خشم و تنفر نشان می دهد. روان شناسان شروع حسادت را سنین 15 تا 16 ماهگی و اوج آن را در 2 تا 5 سالگی و دوران بلوغ و نوجوانی می دانند.

منشأ حسادت را همواره باید در روابط اجتماعی ومخصوصاً در وجود اشخاص جستجو کرد. محرک حسادت پدرو مادر یا کسی است که از کودک مواظبت می کند. کودک به دلیل نیازی که به محبت و توجه اطرافیان خصوصاً والدین دارد با کودکان دیگربه رقابت می پردازد. تحقیقات نشان داده اند که حسد یک واکنش عمومی است که معمولا با تولد خواهر یا برادر جدید در اطفال ظاهر می شود.

علل حسادت

وقتی خواهر و برادر کوچک به دنیا می آیند کودک اول احساس خطر می کند و نگران این می شود که نکند محبت و توجه والدین را از دست بدهد. هر قدر فاصله تولد بین دو کودک کمتر باشد احتمال بروز حسادت بیشتر است. از طرفی گاهی حسادت نتیجه تبعیض والدین می باشد. همچنین تبعیض اولیای مدرسه میان دانش آموزان نیزیکی از علتهای مهم بروز حسادت است.

اگر معلمی در کلاس یک یا چند نور چشمی داشته باشد و مقایسه های نا پسند انجام دهد ممکن است آتش حسد را دامن بزند.

متأسفانه والدین و معلمان نادانسته ممکن است کودکان زیبا ، خونگرم، بااستعداد را مورد مهر و توجه بیشتر قرار دهند و این باعث حسادت در کودکان دیگر می شود.

حسادت می تواند خود را به شکل های مختلف نشان دهد از جمله این که کودک حسود ممکن است: از شخص مورد علاقه دوری کند، گوشه گیر و منزوی شود و دست به خشونت بزند. معمولاً اطفال کوچک حسادت خود را به طور مستقیم نشان می دهند مثل الفاظ خشن و ناپسند و حملات بدنی. واکنش های دیگری چون شب ادراری، انگشت مکیدن، ناخن جویدن، مشکلات تغذیه، تظاهر به ترس، شیطنت، خرابی، آزار و اذیت، بد رفتاری، تکبر، تقلب ممکن است در کودکان حتی بزرگسالان حسود دیده شود.

پیشگیری:

مهم ترین روش پیشگیری از حسادت، ابراز محبت و علاقه، درک و ایجاد امنیت خاطر همراه با انظباط عادلانه است. زمانی که مادر فرزند دیگری به دنیا می آورد باید برنامه ها طوری تنظیم گردد که از بروز حسادت جلوگیری شود. به عنوان مثال کودک بزرگتر نباید در آن زمان به مهد کودک فرستاده شود.اتاق خوابش نباید تغییرکند کودک راباید قبل ازتولد نوزاد جدید آماده کرد. کودک بزرگ را باید جهت مراقبت از نوزاد جدید تشویق کرد. وقتی مادر نوزاد را بغل می کند بهتر است پدر کودک بزرگ تر را بغل کند نوازش کند و باید کوشش کرد که کودک مطمئن شود والدین، او را مانند سابق دوست دارند وظیفه والدین این است که عصبانیت و حسادت فرزند را تحمل کرده آن را بپذیرد نه این که مانند او عکس العمل نشان دهند. هم چنین از محبت و توجه افراطی پرهیز شود چون باعث لوس شدن کودک بزرگ می گردد. از مقایسه کردن کودک و فرزندان خانواده با افراد دیگر پرهیز شود. کودک را همواره با خودش مقایسه کنیم نه دیگران از توسل به فشار، تهدید، سرزنش، تنبیه، تحقیر برای درمان حسادت خودداری شود.